"Maiatzaren Bata 1890ean ospatu zen lehen aldiz Euskal Herrian,
Ezkerraldea zeharkatu zuten greba eta mobilizazioak burutu zituztelarik
mehategietako beharginek. Euren gainbalioa modu gupidagabean xurgatzen
zuten eta euren kontura oso azkar kapital eta botere meta paregabea
kontzentratu zuten oligarkek inposatutako esklabutzari amaiera jartzeko
asmotan eta lan eta bizitzeko gutxieneko eskubide batzuk gure historian
lehen aldiz mahaigaineratu zuten modu antolatu eta masiboan"
Apirilaren eta maiatzaren zehar klase borroka ardatz izango duen
kanpaina abiaraziko du Ezkerraldea Antifaxistak. Maiatzaren Batak duen
esanahi historikoa eta gaurkotasunez beteriko edukin osoa aldarrikatzeko
baliatu nahi ditugu data hauek, guretzat, eta aldarrikatzen dugun
borrokarentzat ezinbestekoa den ildoa argitzen jarraitzeko,
mobilizazioaren, propagandaren eta agitazioaren bidez Ezkerraldeko
langileria borrokalariari gure eskeintza zabaltzeko eta formakuntzari
klase borrokaren ikuskeratik eskeinitako dinamikak aurkezteko. Bere
lehen pausuak ematen doan antolakunde “gaztea” izan arren, orain artean
eta hemendik aurrera egin eta egingo dugun bezalaxe.
Faxismoaren agerpena, forma eta gure errealitate historikoan duen
egikaritze partikularraren inguruko hausnarketa burutu genuen gure
antolakundearen aurkezpen publikoa egin aurretik. Oinarri ideologiko
orokor batzuk eztabaidatu eta partekatu genituen, sortu asmo genuen
etxea lurzorutik eraikitzen hasteko. Oinarri horien arteko bat, gure
jarduera erabat ezaugarritu eta baldintzatu egiten duena antolakundearen
izaera antikapitalistarena da. Klase sozialetan banatutako, menperatu
eta menperatzaileen esistentziarekin ezaugarritzen den sistema
politiko-ekonomiko eta sozial guztia da faxismoaren agerpena eta forma
eragiten eta determinatzen duena. Kapitalismoaren garapenarekin eta
batez ere, gaur egungo bere garai monopolista eta inperialistan burgesia
menperatzaileak langileria menperatuaren esplotazioa eta zapalkuntza
betikotzeko erabiltzen duen euskarrietako bat delako faxismoa. Horixe da
gure erronka, faxismoaren aurkako borroka kapitalismoaren aurkakoarekin
testuinguratzea, lotzea, eta beraren bidez antolatzea. Hortaz, “Klase
Borrokaz Kapitalismoa Suntsitu” izango da kanpaina honetarako aukeratu
dugun leloa.
Maiatzaren Bata 1890ean ospatu zen lehen aldiz Euskal Herrian,
Ezkerraldea zeharkatu zuten greba eta mobilizazioak burutu zituztelarik
mehategietako beharginek. Euren gainbalioa modu gupidagabean xurgatzen
zuten eta euren kontura oso azkar kapital eta botere meta paregabea
kontzentratu zuten oligarkek inposatutako esklabutzari amaiera jartzeko
asmotan eta lan eta bizitzeko gutxieneko eskubide batzuk gure historian
lehen aldiz mahaigaineratu zuten modu antolatu eta masiboan. Ordutik
asko izan dira azken mende eta erdian buruturiko manifestaldiak eta
klase borrokaren baitan emandako mota guztietako borroka-adierazpenak.
Meatzarien izerdi gorritik Sestaoko INEMaren kontrako ekintzan duela 25
urte Rosa, Jesus eta Marisolek isuritako odol gorrira klase bera da
burgesiak bere pribilegioak defendatzeko eta betikotzeko helburuarekin
sortutako egitura eta aparatuak borroka antolatuaren bidez kolpatzen
mantendu dena: Langileria konsziente eta borrokalaria.
Klase borrokaren zorroztea eta kamustea kapitalismoak nozitutako krisi
ekonomikoen gogortzeak eta bere baitan dauden eragile guztien posizioek
determinatzen dituzten fenomenoak dira eta hauek biek, hurrenez hurren,
baldintza objektiboen eta baldintza subjektiboen eremuak osatzen
dituzte. Egiari zor, gaur eta hemen baldintza objektiboek zapalduen
iraultza bat gauzatzeko adina osagai daudela agintzen dute. Inor ez
litzateke harritu behar iraultza sozialaren aldeko deia eta
antolaketarekin alegia. Esplotazio mailak eta historian zehar
langileriak buruturiko borroka gogorrekin lortutako eskubideen galerak
ez dute mugarik eta monopolistek munduko desjabetuak eta herri langile
guztiak baldintza tamalgarrietan superbizitzera kondenatzen dituzte
egunez egun, krudelkeria eta izu inperialista hedatu dutelarik. Hori
guztia bezain egia da baldintza subjektiboak nahasmena eragin eta estatu
faxista honen agintari nagusi den oligarkia bere botere politiko,
ekonomiko eta errepresiboari aurre egin diezaiokeen antolatutako aurkari
konsziente nabarmenik gabe dirauela baieztatzea. Mugimendu antifaxista
ere, iraultza sozialerako baldintza subjektiboen multzoa osatzen duen
beste aldagai baten gisa, bere mugak ditu eta estatu mailan duen
presentzia eta antolaketa zeozer indartu dituela ematen badu ere,
egoerak esijitzen duenetik urrun gaude oraindik. Borroka
ekonomiko-sindikalak piztu egiten diren arren, ez dute oraindik izaera
politiko nabarmenik lortzen, esan nahi baita, langileria eta burgesiaren
arteko norgehiagokoarenen gordintasuna masiboki azaleratzeko balio
handirik izan ez dutela, “bake eta hitzarmen soziala”ren zaindari diren
saldutako eta burokratizatutako sindikatu hori eta erreformistek ardura
berezia dutelarik honetan guztian. Beste horrenbeste parlamentarismo
faltsuaren mozorroaren estalpean dirauen estatu espainolaren eta berau
gidatzen duen oligarkiaren izaera faxista alboratu eta herri langilea
hauteskundeekin liluratzeko saiakeretaz eta aparatu instituzional
ustelaren periferia jakin batzuen kudeaketaz eta euren lan ildoak Klase
Borrokaren esistentzia manipulatu eta euren interes alderdikoietara
egokitzeaz bizi diren politikari profesional estatalista edo abertzaleei
dagokionez.
Oraingo honetan ez gara iraganaz gehiegi arituko. Gure ustetan erabateko
gaurkotasuna duten mezuak zabaldu nahi ditugu kanpaina honen bidez,
Maiatzaren Batak guretzat duen esanahiaz baliatuz:
-Klase Borroka eta berau gainditzeko kapitalismoaren suntsiketaren
beharra konplexurik gabe, ozen eta irmo aldarrikatu nahi dugu.
Biolentziaz eta hertsapenaz ezarri zutena, biolentziaz eta hertsapenaz
mantentzen dute oraindik ere beraz, “klase arteko adiskidetzeaz”,
“hitzarmen sozialetaz”, “bizipozaz”, “Hiritargoa”z, “kastetaz”, “estatu
dezenteetaz”, oligarkia faxisten neurrira sortutako eta bere kontrolpeko
parlamentarismoaren “aukeretaz”…. mintzo diren aukerazaleak eta
erreformistak salatu nahi ditugu, azken batean, praktikan,
kapitalismoaren eta bere instituzio burgesen kudeaketa baino ez delako
euren helburua, status pertsonala (eta askotan pertsonalista)
mantentzeko sustraietara jo gabeko jarrera.
-Tamalez, langileok ez gaude oraindik Klase Borrokaren gordintasunari
behar bezala heltzeko antolatuta. Konstatazio honek arrazoi eta
arduradun zehatzak ditu eta gure ustetan langileriaren desmoralizazioa
eta esplotatzaileen ideologia baino bultzatzen ez duten aitzaki gehiegi
entzuten ari da gure herri eta auzoetan: “jendeak ez du
kontzientziarik”, “elkartasunik ez dago”, “langileriaren alde zeozer
egitea dioten guztiak berdinak dira”,… Aterabide kolektiboa ez balego
bezala, estatu burgesak ezarri eta baimenduaren baitan atera gabe nahi
gaituzte, euren esplotazio eta errepresioaren menpeko langileak behar
dituztelako, antzeztutako irrifar batekin eguneroko umiliazioak
agoantatzen jarrai dezagun. Burgesiak Langileriaren aurka darabilen
terrorismoari aurre egiteko klaseko antolakunde borrokalariak dira behar
ditugunak, kalean edota lantokietan borroka molde guztiak osagarrituz
eta gure klasearen aurrean sinesgarritasuna irabazi eta autoestimua
goratu egingo dutenak. Zeozer nahi duenak zeozer sakrifikatu beharrean
dago. Zer esanik ez kapitalismoa suntsitzeaz ari bagara. Kapitalismoak
dakarren katai ta zapalketa izan dadila guretzat indar askatzailea zioen
euskal iraultzaile batek idatzitako abestiak. Sasi adituaren plantak
eginez bere talaiatik antolakuntza eta borroka iraultzailerako
baldintzarik ez dagoela errepikatzen dutenek ez dute gure onarpenik
jasoko. Baldintzak antolakuntza eta borroka iraultzailearen bidetik
soilik sortuko direlako.
Estatuaren makineria errepresiboak ezarrita duen izuak klase bezala gure
egunerokotasunean partekatzen dugun frustrazioan eta ordainduta ez
ditugun oinarrizko jabetza materialekin konformismoan eta norbere
irudiaren zein kontsumismo zentzugabearen forma ezberdinetan (komertzial
guneetatik edozein drogomenpekotasunera) adierazitako zoriontasun
faltsu eta birtual bat antzeztera eramaten gaitu, borroka egiteak zer
suposatzen duenaz jabe garelako denok. Isunak eta espetxea, lanetik edo
etxetik kaleratzea,… dira klase borroka geldiarazteko burgesiak dituen
bitartekoetako batzuk. Beldur hori gainditzen ez dugun artean,
kapitalaren kontra edozein erara borroka egitegatik errepresioa
pairatzen dutenak babesteko elkartasun eraginkorra antolatzen ez dugun
bitartean, klase bezala antolaketa borrokalariari ekiten ez diogun
bitartean eta langileriaren lerroen baitan eragin nabarmena duten
burgesiaren morroi eta suhiltzaile guztiak baztertzen ez ditugun
bitartean gure buruari amaierarik ote duen galdezka jarraituko dugu
erorketa libre honetan, lurreratzea ahalik eta beranduenen iristeko
desio egoistarekin emango dugularik bizitza osoa edota antolaketa
praktikorik gabeko eta edukin errealez gabetutako lelo perfektuenak
hedatzen.
-Antifaxistok urteurren berezi baten inguruan ospatuko dugu aurtengo
Maiatzaren Bata: 1936-2016, Herri Fronteak hauteskundeak irabazi eta
altxamendu faxista martxan jarri eta 80 urtera estatu espainolean guda
zibil-antifaxista galdu genuenetik ezarritako faxismoarekin apurketa
demokratikoa burura eraman gabe darraiela gogoratu beharrean gaude.
Zentzu horretan 1978an ezarritako erreximenak eta bere konstituzioa
aurreneko frankismoaren oinordeko zuzentzat hartzen ditugu oraindik,
gaur egungo aukerazaleak, sozialdemokratak eta erreformistak kinka
larrian dagoen eta kroniko bihurtutako krisi politiko, ekonomiko eta
instituzionalen kudeaketaz arduratzen den estatu hori legezkotzeko
darabilten hitzontzikeri, faltsukeri eta saldukeriaren gainetik. Herri
Fronteak eta bere garaipenarekin indartutako langile eta herri masek eta
erreforma garaian lantegi eta kaleetan gure herriak borrokatutako
aldarrikapenetan oinarritutako apurketa demokratikorik gabeko aterabide
oro errefusatzen darraigu antifaxista borrokalariok. Lan duina,
Etxebizitza eskubidea, Autodeterminazio eskubidea, Amnistia,
torturatzaileen, ustelen, narkotrafikari eta proxeneten eta bestelako
talde faxisten zigorgabetasunarekin behingoz amaitzeko Herri Justizia,
emakumezko langilearen erabateko berdintasun erreala, erakunde
inperialistetatik ateratzea (EB, NATO,…),…. dira orokorrean, besteren
artean, burutu gabeko apurketa demokratiko hori, 1936tik lurpean dauden
edota ahaztu ezin ditugun borrokalari antifaxista guztiei zor diegun
Garaipena ezaugarritu behar duten helburuak. Atzo eta gaur, Borroka
bide. Azken 80 urte hauetako ibilbideak ezaugarritzen du guk
aldarrikatzen dugun Antifaxismoaren izaera eta jarrera, estatu osoko
gainontzeko mugimendu antifaxista borrokalari guztia ezaugarritzen duen
bezalaxe, nazionalki zapaldutako herrietakook izan ditzakegun
berezitasunen gainetik.
-Maiatzaren Batak duen izaera internazionalista ukaezina aintzat hartuz,
gure miresmena eta elkartasun osoa adierazi nahi diegu inperialismoaren
basakeria eta oldarraldia pairatzen duten Munduko Herri Langile
borrokalari guztiei, eta bereziki inperialismoak ezarri dieten gerrei
bitarteko guztiekin aurre egiten diotenei. Aipamen berezia egin nahi
diegu Siriako subirautza defendatzeko eta mundu arabiarrean AEB eta
EBren inperialismoaren gotorleku diren Saudi Arabia, Turkia, Israel eta
erreakzio wahabita faxistaren adierazpen ezberdinen oldarraldiak
geldiarazteko bere aberria defendatzen etxetik mugitu gabe geratu diren
guzti-guztiei. Ukraina ekialdeko Donbassen borrokan dirauten milizia
antifaxista eta antioligarkikoak modu berezian aipatu nahi ditugu ere.
Orokorrean, kontinente guztietan hedatuta dagoen Klase Borrokan eragiten
duten herri langilearen adierazpen iraultzaile guztiak, Indiako
Herri-Guda, Venezuelako Milizia Bolibartarrak, AEBtan antolatutako
autodefentsarako Pantera Beltza berriak,… Herrien artean Bakea, Klaseen
artean Guda. No Justice, No Peace.
-Ezin dugu beste alde batera begiratu sarraski inperialisten eta
behartutako pobrezia egoera neokoloniaren ondorioz euren aberritik ihes
egin eta Europako gotorlekuaren zehar noraezean dabilen masa migrariaren
errealitate tamalgarriaren aurrean. Egunez egun oligarkia eta estatu
inperialisten komunikabideek, hau da, herrialde horien azpiratzeaz
miseriaz, esklabutzaz eta sarraskiaz bizi baino aberasten direnen
hedabideek pasatzen dituzten irudiek nolabaiteko “bihotzberatasuna”
piztu egin dute Europa zaharreko herri sektore anitzetan. Refugees
Welcome -Errefuxiatuak Ongi Etorri- edo Rights for all the People
-Pertsona Guztientzako Eskubideak- bezalako mezuak plazaratu egin ohi
dira azkenaldian. Turkiako estatu faxistaren eta EBaren arteko ituna
dela eta asaldatu egin dira sektore hauetako gehienak. Karitatea ala
elkartasuna? Errealitate hau eragin dutenen komunikabideek bideratu eta
kontrolatutako euren kontzientziarekin lasai bizi ez direnen “sukar
mendebaldarra” ala inperialismoaren ondorioen gordintasunak eragindako
herri antolaketa konszientea? Gure ustetan, inperialismoaren egituren
parte diren eta euren erasoen aurrean ixildu egiten diren erreformista
eta sozialdemokrata asko eta asko ari dira modu ezin aukerazaleagoan
errealitate krudel hau bere interes eta protagonismorako baliatzen.
Afghanistan, Irak, Libia edo Siria bezalako herrialdeen aurkako eraso
eta sarraski inperialistak “demokrazia” eta “giza eskubideen” izenean
burutu dituztenekin batera osatzen dute kapitalismoaren zirkoa, batzuek
makila darabilten bitartean hauek azenarioa eskeintzen digutelarik
“gizatasunaren” izenean. “Beste mundu bat” posible dela diote, beste
kapitalismo bat nahi dutela esan nahi duten bitartean. Egoera dramatiko,
guztiz arbuiagarri eta tamalgarri hau bezalako ondorio lazgarririk
gabeko kapitalismoa nahi omen dute. Guk, ondorio hauek eragiten dituen
sistemaren kontra ez jotzeko duten jarrera koldar eta hipokrita salatu
nahi dugu, ameskeri eta lilurakerietan oinarritutako aterabide utopikoen
ordezkari hauek gezurrak baino ez dituztelako saltzen euren alderdi
instituzionalizatu, banketxeen mailegu eta inperialismoaren funtsek
sostengatutako erakunde karitatibo, GKE eta bestelakoen bitartez.
Beste alde batetik, aipamen berezia egin nahi dugu Europako gure kide
antifaxista greziar, ingeles, frantses, alemandar, hungariar etab.,…
guztien inguruan: errefuxiatuen eremuetan, migrarien akanpalekuetan,
estatuen mugetan edo hiri handietan talde nazi-faxista eta poliziaren
erasoetatik desjabetutako masa hau defendatzeko unean erakusten ari den
ausardia eta erabakimenagatik zoriondu nahi ditugu. Euren ekimena ez da
sarraskigileen hedabideetan agertuko baina euren ekimena da oraingo
honetan errefuxiatuen eta migrarien auzia dagokion Klase Borrokan
kokatzen lehena ondorio lazgarriak eragiten duen borroka eredugarri
baten bidez. Errealitate honek guztiak modu bortitzean ari da
azaleratzen onartutako eremu batzuetatik orain artean atera ez den
Nazi-faxismoa eta bere ideia ustelak Europa osoan hedatuta eta
antolatuta daudela eta, tamalez, ez dugu uste intentzio onenekin edo
gupida karitatiboenarekin sarraski inperialisten ondorio latz eta gordin
hauei guztiei amaiera edo muga jarri ahal izango diogunik.
Nazi-faxismoa ez da inoiz desagertu (nola desagertu kapitalismoa dirauen
artean?) baina Europako bihotzean berriro esnatu egin da, geratzeko
dator eta har ditzakeen diskurtso, estetika eta forma zehatzetatik
harago, aurrez-aurreko ekidiezin bezain gogorrak datozela aurreikusi eta
iragarri dezakegu modu ezin argiagoan. Honen guztiaren inguruan sakonki
hausnartzeko eta behar den modura antolatzeko deia zabaltzeko baliatu
nahi dugu ere Maiatzaren Bata aitzaki hartuta egiten ari garen kanpaina
hau.
Gure ustetan, kapitalismoak berak migrari eta errefuxiatu hauetako
milaka Europa osoko langileriaren parte bihurtu ditu. Hortaz,
langileriaren parte diren heinean, klaseko elkartasunaz harago, batzen
gaituen klase borroka berean parte hartzeko bitartekoak eskeini behar
dizkiegula uste dugu, estatu terroristek onartu, legalki baimendu eta
kudeatutako asistentzialismo oro gainditu eta baztertzeko. Langileriaren
adar honen aurkako arrazakeria eta xenofobia adierazpenak borrokatzeko
deia luzatzen dugu, “hemengoentzako laguntzak”, “lehenik etxekoak”,
“lanpostuak lapurtzera datoz” bezalako lelo populisten atzean
faxismoaren oinarri ideologikoa izkutatzen delako. Berton jaioa ala
migraria, langileria bera da.
-Azkenik kanpainaren baitan bi deialdi burutuko ditugula jakinarazten
dugu. Ezkerraldeko Herri Langile osoari bertan parte hartzeko deia
luzatu nahi diogu.
MANIFESTAZIOA: Apirilaren 30ean, larunbata, 20:30etan Barakaldoko Bide Onera Plazatik.
HITZALDIA-FORMAKUNTZA:
Euskal Herriko Langile Mugimenduaren bilakaera historikoa. Santi
Ramirezen eskutik. Maiatzaren 7an, larunbata, 18etan Portugaleteko
Merkatuan.
GORA MUNDUKO LANGILERIA BORROKALARIA!
KLASE BORROKAZ KAPITALISMOA SUNTSITU!
BURGESIAREN ETA FAXISMOAREN AURKA TREGOARIK EZ!
No hay comentarios:
Publicar un comentario