"...“ukrainar
patriota” deitzen diren horiek (patriota faltsuak), Eskuin Sektoreko
faxistek, Avakov barne ministro txakurraren laguntza euren
nazionalitatea eta Estatua posible egin zuenaren estatua bota dute,
soilik gorroto dute errealitate bat islatzen duelako (sozialismoa, eta
ukrainar eta errusiar herrien arteko anaitasuna)."
Atzo, ukrainar faxistek (Eskuin Sektorea), Barne Ministro Arsen Avakoven
konplizitatearekin, Kharkoveko Leninen estatua bota ziten (Europako
handiena). Halako estatua bat botatzeak suposatzen duen arriskuak
(lurzoruarentzatko, inguruko etxeentzako eta abarrentzako) kontutan
hartu gabe egin zuten, baian berdin zitzaien, garaipen
sinboliko-politiko bat nahi zuten eta.
Baian nor da Lenin ukrainarrentzat? Leninek, XX mende hasieran, bere idatzi guztietan, jada ukrainar herriaren nazionalitatea (oraindik ofizialki ez zegoen hala onartua) defendatzen zuen, eta baita ere autodeterminazio eskubidea. Urriko Iraultza Sozialista gertatu eta gutxira Petrogradon Taras Xevtxenko ukrainar poeta nazionalaren inoizko lehen estatua inauguratu zen. 1918an Iraultza Sozialista Ukrainara hedatzean, Lenin izan zen (bai bere alderdi barruko eszeptikoen kontra eta baita beste indar batzuen kontra) Ukrainako Errepublika Sobietar independentea gauzatu zuena. Bera izan zen historian lehen aldiz “ukrainar” Estatu bat posible egin zuena, muga eta dimentsio estatalekin (burujabe izateko aukerekin, ez Petliura bezalako “nazionalisten” bezala, alemaniarrekin 1918an Ukrainatxo ez-bideragarri bat soilik lortu zutena, eta poloniar edo alemaniarren laguntzarik gabe gauzatzeko gai ez zena, herri babesik gabeko proiektua izan zena eta kanpoko inperialisten mesedetan zegoena). Leninek ukrainar Estatu bideragarri bat lortu zuen, bai etsaiei (zuriek ez zuten ukrainar nazionalitaterik onartzen), zein kanpotarrei (poloniarrei) zein errusiar iritzi publikoaren zati handi bati aurre eginez.
Ukrainako Sobietar Errepublika Sozialista, 1922an beste
errepublika sobietar batzuekin, Sobietar Batasunaren fundatzailea izan
zen. Bertan, hasiera batetik “ukrainartze” (ukrajinizatsija”) edo
“bertakotze” (“korenizatsija”) politika bat aurrera eman zen. Ukrainera
hirietan sartu zen, argitaletxeetan, liburuetan, operan, filmeetan,
erakunde ofizialetan agertuz; hau da kultur-hizkuntza eginez, orduko
“baserri-hizkera” estereotipoa gaindituz. Ukraineradun idazleek lehen
aldiz euren lana ezagutua eta baloratua aurkitu zuten. Ukraina herri
aurreratu bat egiteko oinarriak jarri ziren.
Eta orain “ukrainar
patriota” deitzen diren horiek (patriota faltsuak), Eskuin Sektoreko
faxistek, Avakov barne ministro txakurraren laguntza euren
nazionalitatea eta Estatua posible egin zuenaren estatua bota dute,
soilik gorroto dute errealitate bat islatzen duelako (sozialismoa, eta
ukrainar eta errusiar herrien arteko anaitasuna). A zer paradoxa,
ukrainar (gezurrezko) patriotak ukrainar Estatuaren fundatzaile
praktikoaren estatua botatzen: hau euskaldunok Lauaxeta, Iparragirre,
Etxepare, Axular edo Agirreren estatuak botatzea bezalakoa, italiarrek
Mazzini edo Garibaldiren estatuak botatzea serbiarrak Karadjordjeren edo
Vuk Karadzicen estatuak botatzea, edota hungariarrak Istvan edo
Kossuthen estatuak botatzea bezalako zentzugabekeria da. Baina faxismoa
eta zentzua ez dira sekula bat etorri.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
"...esos “patriotas ucranianos”, fascistas del Sector Derecho, falsos
patriotas en definitiva, con la ayuda del lacayo ministro de Interior
Avakov, han derribado la estatua de quien hizo posible su nacionalidad y
su Estado, sólo porque representa una realidad que odian (el socialismo
y la hermandad entre los pueblos ucraniano y ruso)."
Jon Kortazar historiador
Ayer, fascistas ucranianos (Sector Derecho/Praviy Sektor) derribaron la
estatua de Lenin en Jarkov (la más grande de Europa) con la complicidad
del ministro de Interior Arsen Avakov. No tuvieron en consideración
ninguna precaución que debe tenerse al echar una estatua así, ni sobre
los peligros que puede acarrear a edificios cercanos o al propio
asfalto. Pero eso daba igual, puesto que querían una victoria política.
¿Pero quién es Lenin para los ucranianos? Lenin, en sus primeros
escritos en el siglo XX ya defendía la nacionalidad de los ucranianos
(cuando oficialmente no estaba reconocida), y también su derecho a la
autodeterminación. A poco de consumarse la Revolución Socialista de
Octubre se inauguró la primera estatal al poeta nacional ucraniano,
Taras Shevchenko. Cuando la Revolución Socialista se extendió a Ucrania
en 1918 fue Lenin (tanto contra los escépticos de su propio partido,
como contra otras fuerzas) quien hizo posible una República Soviética
Ucraniana independiente. El fue quien materializó por primera vez en la
historia un Estado “ucraniano”, con fronteras y dimensión estatal (no
“nacionalistas” como Petliura, que en sus tratados con los imperialista,
sólo consiguió que se reconociese una mini-Ucrania, no viable, y que
además era incapaz de controlar nada sin ayuda de polacos y alemanes,
que tenía un proyecto sin base social). Lenin consiguió un Estado
ucraniano viable, pese a enemigos (los blancos no reconocían la
nacionalidad ucraniana), extranjeros (polacos) y una gran parte de la
opinión pública rusa.
La República Socialista Soviética de Ucrania,
en 1922, federándose con otra repúblicas soviéticas fundó la Unión
Soviética. Allí se dio una política de “ucranización”
(“ukrajinizatsiya”) o “indigenización (“korenizatsiya”). El idioma
ucraniano penetró en las ciudades, en las editoriales, en el libro, en
la ópera, en el cine, en las instituciones oficiales; esto es, se
convirtió en un idioma de cultura y superó es estereotipo de “dialecto
rural”. Por primera vez, los escritores en ucraniano pudieron difundir y
ver valorado su trabajo. Se pusieron las bases para hacer de Ucrania un
país avanzado.
Y ahora, esos “patriotas ucranianos”, fascistas del Sector Derecho, falsos patriotas en definitiva, con la ayuda del lacayo ministro de Interior Avakov, han derribado la estatua de quien hizo posible su nacionalidad y su Estado, sólo porque representa una realidad que odian (el socialismo y la hermandad entre los pueblos ucraniano y ruso). Vaya paradoja, los (falsos) patriotas ucranianos derribando la estatua del fundador práctico del Estado ucraniano: algo así como si los vascos derribásemos las estatuas de Etxepare, Axular, Iparragirre, Lauaxeta o Agirre; como si los españoles derribaran las estatuas de Daoiz y Velarde; como si los italianos derribaran las estatuas de Mazzini y Garibaldi; como si los serbios derribasen las estatuas de Karadjordje o Vuk Karadzic o como si los húngaros derribase estatuas de Istvan o Kossuth. Una tremenda absurdez; pero es que fascismo y sentido común nunca caminaron juntos.
--
No hay comentarios:
Publicar un comentario